هشدار سازمان جهانی بهداشت درباره مرگ‌های ترافیکی / تقدیر از ایران جهت برگزاری پویش «نه به تصادف!»
به گزارش ایسنا، دکتر حنان بلخی در سخنان خود با تأکید بر اینکه منطقه مدیترانه شرقی دومین نرخ بالای مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای در میان مناطق سازمان جهانی بهداشت را داراست، گفت: هر روز، حداقل ۳۰۰ نفر در جاده‌های ما جان خود را از دست می‌دهند که بسیاری از آنها جوانانی پر از امید و مستعد هستند.
وی همچنین با اشاره به کاهش قابل توجه نرخ مرگ و میر جاده‌ای در ایران از سال ۱۳۸۴ تاکنون، ابتکار “نه به تصادف” را نمونه‌ای موفق از اقدام هماهنگ، ساختاری و مبتنی بر شواهد دانست و خواستار استمرار تلاش‌ها در چارچوب دهه اقدام جهانی ایمنی جاده‌ها شد.
در بخشی از متن سخنرانی دکتر حنان بلخی، مدیر منطقه‌ای سازمان جهانی بهداشت در منطقه مدیترانه شرقی، در هفتمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت و ایمنی ترافیک آمده است:«در هفتمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت و ایمنی ترافیک، ما با هدف مشترکی گرد هم آمده‌ایم: جلوگیری از مرگ‌های جانگداز و قابل پیشگیری در جاده‌های ما و ایجاد جوامع ایمن‌تر و سالم‌تر برای همه.
بر اساس گزارش ۲۰۲۳ سازمان جهانی بهداشت برای وضعیت جهانی ایمنی جاده‌ها، تخمین زده می‌شود که ۱.۱۹ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ در جاده‌های جهان جان خود را از دست داده‌اند.
آسیب‌های ترافیکی جاده‌ای همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر در جهان هستند؛ به ویژه در میان کودکان و جوانان ۵ تا ۲۹ ساله. نرخ مرگ و میر جهانی ۱۵ مرگ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر است.
در منطقه مدیترانه شرقی، وضعیت حتی نگران‌کننده‌تر است. منطقه ما حدود ۱۱ درصد از مرگ و میرهای ترافیکی جاده‌ای جهانی را به خود اختصاص می‌دهد. این منظقه با نرخ مرگ و میر ۱۶ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر رتبه دوم بالاترین نرخ در میان مناطق سازمان جهانی بهداشت را داراست. هر روز، حداقل ۳۰۰ نفر در جاده‌های ما جان خود را از دست می‌دهند که بسیاری از آنها جوانانی پر از امید و مستعد هستند.
در جمهوری اسلامی ایران، با وجود پیشرفت‌های قابل توجه، بار تلفات همچنان بالا است. سازمان جهانی بهداشت نرخ مرگ و میر جاده‌ای ایران را در سال ۲۰۲۱ حدودا 20.6 در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر تخمین می‌زند. در فاصله سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۲۰، بیش از ۴۷۰,۰۰۰ نفر در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست داده‌اند.
با این حال، هنوز دلایلی برای خوش‌بینی وجود دارد. کاهش نرخ مرگ و میر از اوج ۴۰ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۵ به سطح فعلی، گواهی قدرتمند بر تعهد و اقدام پایدار است.
من از دولت جمهوری اسلامی ایران برای رهبری فعالانه‌اش، به ویژه با پویش ملی “نه به تصادف” تقدیر می‌کنم. این ابتکار چندبخشی هم به هنگام و هم قابل تقدیر است، مدلی از اقدام هماهنگ و مبتنی بر شواهد.»
انتهای پیام
