عمل جراحی بی‌سابقه برای خارج کردن تومور مغزی از حدقه چشم
به گزارش همشهری آنلاین پیش از آن، او دو جراحی ۱۴ ساعته برای خارج‌کردن تومور سرطانی اولیه در مغز پشت سر گذاشته بود.تومور دوم، کوچک‌تر اما خطرناک‌تر، در پایه جمجمه و در مجاورت نخاع گردنی قرار داشت. اگر به‌موقع درمان نمی‌شد، می‌توانست باعث فلج یا مرگ او شود. جراحان با چالشی جدی روبه‌رو شدند: چگونه به این توده در ناحیه‌ای صعب‌الوصول دست یابند؟ روش‌های متداول شامل ورود از پشت گردن، دهان یا بینی بودند، اما هرکدام محدودیت‌هایی داشتند. نهایتاً تیم پزشکی به سرپرستی دکتر محمد ای. ام. لبیب تصمیم گرفت از راهی نوآورانه و هرگز آزموده‌نشده وارد شود: از طریق حدقه چشم چپ.
دکتر لبیب، متخصص جراحی مغز و اعصاب، در دبی متولد شده و تحصیلات پزشکی خود را در کانادا و آمریکا ادامه داده بود. او در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند در بالتیمور مشغول به کار است و پیش‌تر در موارد پیچیده جراحی موفق عمل کرده بود. او باور دارد که چالش‌ها باید پذیرفته شوند و هنجارها به چالش کشیده شوند، شعار الهام‌گرفته از استادش، رابرت اسپتزلر.
لبیب مقاله‌ای منتشر کرده بود که در آن به امکان استفاده از مسیر جدیدی برای دسترسی به تومورهای پیچیده در پایه جمجمه از طریق حفره چشم اشاره کرده بود، اما هرگز این تکنیک روی بیمار زنده اجرا نشده بود. اکنون، با بررسی همه گزینه‌ها، این راهکار جسورانه به تنها امید تبدیل شد.
فلورس، با وجود نگرانی‌های طبیعی، به پزشکان اعتماد کرد. او مانند دکتر لبیب مؤمن بود و دعای پیش از عمل برای هر دو اهمیت زیادی داشت. در این مسیر، دو پزشک دیگر نیز به تیم پیوستند: دکتر آندره‌آ هبرت، جراح سر و گردن، و کالپش واخاریا، جراح پلاستیک و ترمیمی صورت.
جراحی اصلی در ماه مه ۲۰۲۴ آغاز شد. واخاریا با ایجاد برش‌هایی در داخل پلک و لثه بالا، بافت‌های نرم را کنار زد و کره چشم را با احتیاط چند میلی‌متر به عقب راند تا فضا برای جراحی ایجاد شود. با استفاده از ابزارهای تخصصی، بخش‌هایی از استخوان‌های صورت و حدقه چشم برداشته شد تا مسیر دسترسی به تومور باز شود. سپس لبیب و هبرت تومور را با دقت زیاد خارج کردند.
قبل از این جراحی، تیم پزشکی تمرین‌های متعددی را روی اجساد انجام داده بود تا از ایمنی و امکان‌پذیری روش اطمینان حاصل کنند. واخاریا و هبرت نیز در برخی از این تمرینات حضور داشتند. نتیجه، کاهش خطر فشردگی چشم و اعصاب بینایی و تأیید مسیر جراحی بود.
چند روز بعد از جراحی حدقه چشم، فلورس تحت یک عمل کوتاه دیگر قرار گرفت تا ستون فقرات گردنی او تثبیت شود. اولین خاطره‌اش پس از عمل، خوردن ژله قرمز و دیدن خانواده‌اش بود. او هنوز درد داشت و بینایی چشم چپش کمی تار بود، اما خوشحال بود که خطر از سر گذشته است.
دوران بهبودی فلورس شامل چند هفته در مرکز توان‌بخشی و سپس استراحت در خانه بود. او همچنین پروتون‌درمانی را آغاز کرد تا باقیمانده احتمالی تومورهای میکروسکوپی از بین برود. در مارس ۲۰۲۵، آخرین اسکن‌ها هیچ نشانی از بازگشت سرطان نشان ندادند و دکتر لبیب پیش‌آگهی او را «عالی» توصیف کرد.
این جراحی نه تنها زندگی کارلا را نجات داد، بلکه راه جدیدی را برای جراحان سراسر جهان در درمان تومورهای سخت‌دسترس گشود. ورود به ستون فقرات از طریق حدقه چشم، هرچند بسیار پیچیده و حساس، اکنون به عنوان یک مسیر بالقوه نوآورانه مطرح است.
منبع: واشنگتن پست
