خوردن در شب؛ زمانی که آسان‌تر مغلوب می‌شویم
به گزارش خبرگزاری سلامت (طبنا) گیلان: نتایج اسکن مغزی گروهی از افراد در یک مطالعه نشان داد، همانطور که انتظار می‌رفت، فعالیت سیستم پاداش مغز در هنگام مصرف غذاهای با کالری بالا در مقایسه با سبزیجات، ماهی و میوه‌ها، اوج‌های بیشتری داشت، اما یافته جالب توجه این بود که نقاط اوج فعالیت سیستم پاداش، در شبها بسیار پایین‌تر از ساعت های بعد از ظهر بود. “ما تصور می‌کردیم با توجه به اینکه تمایل به پرخوری در شبها بیشتر میشود، پاسخ سیستم پاداش مغز در شبها بیشتر است. اما به نظر می‌رسد احساس اجبار به خوردن در شبها، تلاشی برای ایجاد نقطه‌ی اوج در فعالیت سیستم پاداش مغزی است.”
خوردن شبانه باعث افزایش وزن زیادی میشود. مطالعات نشان میدهند که مبتلایان به الگوی پرخوری شبانه، به طور متوسط روزانه ۳۰۰ کالری بیشتر از افراد دیگر استفاده میکنند. خوردن شبانه همینطور میتواند باعث تشدید مشکلات مرتبط با ریفلاکس معده میشود.
کسانی که تلاش های ناموفقی برای متوقف کردن الگوی خوردن شبانه خود داشته‌اند، به خوبی میدانند که کشش به سمت پرخوری در شب ها تا چه حدی میتواند قوی باشد. تصور کنید که تمام روز را کار کرده‌اید و همینطور تمام روز تلاش کرده‌اید که انتخاب‌های غذایی سالم و کم کالری داشته باشید، -در دنیایی که انجام دادن این کار آسان نیست-، اما اکنون در پایان روز قدرت اراده شما هم مانند انرژیتان برای کارهای دیگر، تحلیل رفته است و در برابر وسوسه‌ی خوردن یک چیز شیرین قادر به مقاومت نیستید.
این یک واقعیت است که قدرت کنترل ما بر روی خودمان(self-control) در ساعت های پایانی روز کمتر میشود و احتمال تسلیم شدن در برابر تمایلات در زمان خستگی بیشتر میشود. از طرفی احساساتی مانند تنهایی، اضطراب، اندوه، با کنار رفتن مشغولیت‌های روز، در ساعتهای شب بیشتر به سراغ ما می‌آیند و خوردن می تواند روشی برای ایجاد حواس‌پرتی و تحریک ترشح دوپامین و اپیوئیدهای طبیعی بدن باشد. در این ارتباط مطالعات نشان می دهند که اختلال خوردن شبانه در افراد مبتلا به اضطراب و افسردگی شیوع بالاتری دارد.
ضمن توصیه به درمان اضطراب و افسردگی زمینه‌ساز، روش‌هایی برای کنترل میل به خوردن شبانه و کاهش آسیبهای آن وجود دارد:
میزان دسترسی خود به غذاهای وسوسه‌کننده‌ای که به آسانی و در حجم بالا قابل‌استفاده‌اند، مانند چیپس، بیسکویت و بستنی را کاهش دهید. همانطور که گفته شد، ما هرچقدر هم که به قدرت اراده خود باور داشته باشیم، در ساعتهای پایانی روز تطابق دقیقی بین این باور ما و توانایی‌مان برای اجتناب از غذاهای پرکالری وجود ندارد. دور نگه داشتن مواد غذایی مشکل‌ساز از خانه، میتواند روشی برای محافظت از ما در زمان‌هایی باشد که کنترل کاملی بر روی میل به خوردن آنها نداریم.
